-
1 vindicta
1) виндикта, преторский жезл освобождения ( прикосновение им к рабу служило символом отпущения на волю) (vindictam imponere, sc. servo H, Dig)3) освобождение, спасение ( invisae hujus vitae L); защита ( libertatis suae L)4) кара, наказание ( legis sevērae O)5) мщениеnactus occasionem vindictae Pt — воспользовавшись случаем, отомстить
См. также в других словарях:
VINDICTA — manumissionis apud Romanos fuit ritus, a festuca seu virgula illa, quae olim in libertatum vindicationibus adhiberi solebat, quaeque etiam Vindicta vocabatur. Boethius in Topic. Cic. l. 2. Vindicta virgula fuit, quam lictor manumittendi servi… … Hofmann J. Lexicon universale